Ik hou nie van madammen met nen bontjas

Het is winter en ook in Italië kan het best koud zijn. Handschoenen, winterjassen en sjaals worden weer tevoorschijn gehaald en helaas zie ik ook dit jaar weer een veel bontjassen. Tijdens een eenvoudig bezoek aan de supermarkt zie ik er zo al drie lopen met een omgebracht dier om hun schouders.
Zouden deze vrouwen wel beseffen waar dat mooie bontje vandaan is gekomen? Of kan het ze gewoon helemaal niets schelen?

In Italië zijn nog ongeveer 20 fokkerijen van nerts en cincilla die samen per jaar ruim 200.000 bontvellen produceren. Ik mag hopen dat er tenminste hier in Italië op een respectvolle manier met deze dieren om wordt gegaan.
Maar helaas komt er heel veel bont uit China en we weten allemaal wel hoe men daar met de regels omgaat. Precies: er zijn geen regels. En geloof me, wat dat voor de dieren betekent, wil je niet eens weten. Wie een sterke maag heeft, kan op de website van PETA gaan kijken.

Bont is heel hip deze winter, het is bijna onmogelijk om een winterjas te vinden zonder bontrandje langs de kraag of capuchon, de jassen die ik gezien heb in de winkels, hadden allemaal een konijnenbontje.
Ik had echt een nieuw jas nodig en heb er toen met pijn in mijn hart toch maar één met een nijntje gekocht. Ik troost me met de gedachte dat dit dier niet alleen maar voor het velletje is gedood, want konijnenbont zal toch wel van dezelfde diertjes komen die ook in de supermarkt liggen? Of is dit slechts een slappe poging om mijn geweten te sussen?

Ik hou nie van madammen met nen bontjas” is de titel van een liedje van Urbanus. De volledige tekst kan je hier lezen.